AKLIMA TAKTIKLARIM

Süpermiş bence.

İnsan özellikle duygusal zamanlarında güzel bir koku eşliğinde uyumak istiyor galiba -burada insan olarak betimlenen varlık bizzat ben'im. Bu "güzel" koku, annemin çamaşır yıkarken kullandığı alalade bir yumuşatıcıdan fazlası değil. Ama yorulmuş gözleri ve zavallı hücrelerimi huzurun kucağına bırakıyor, hoplatıcı bir uyku haline bürüyor. Günlerdir ne eksik ne fazla, ben diyeyim iki saat siz diyin üç saat zar zor uyuyabiliyordum. Çok sevdiğim yastığımı da ayaklar altına almış, ona küsmüştüm. Sanırım o da bana küsmüştü ki gerçekten artık güzel kokmuyordu. Ya da bana öyle geliyordu. Yoksa burnum mu tıkanmıştı? Olabilirdi. Neyse. Umut çok fena bir yaratık bence. Hiç olmamalıymış, en karamsar kişinin bile aklına girdi mi, vay onun haline! Ardından çeşitli kırıklıklar; döküntü, kaşıntı, çöküntü, tütü vesaire diye uzar gider bu liste... Böyle yapmayayım ben şimdi. Diyeyim ki tekrar ve tekrar; siz siz olun, o hain umut dalgasına kapılmayın. Ne saçma bir şey gerçekten. Şey diyoru